O conxunto de César Iglesias sabía que a súa participación na Copa do rei de baloncesto en cadeira de rodas que se disputou esta fin de semana en Marbella podía ser efémera. A sorte deparara, unha vez máis, un complicadísimo choque en cuartos de final aos vigueses.
O Fundosa Once, un dos grandes favoritos a lograr o título, era un obstáculo difícil pero non insalvable. De feito, no encontro ligueiro disputado no Pavillón de Bouzas, o Aldasa fixo suar os madrileños ata o último cuarto. Non obstante, nesta ocasión a resistencia só durou ata o descanso. Porque o terceiro cuarto, cun demoledor parcial de 21-9, foi unha lousa demasiado pesada e deixou xa ao Amfiv sen ningunha posibilidade de dar a sorpresa neste torneo do K.O.
O enfrontamento entre vigueses e madrileños tivo dúas partes ben diferenciadas, nas que, igualmente, puideron observar con claridade as dúas caras que ofrecen en case todos os seus encontros os pupilos de César Iglesias. Durante os vinte primeiros minutos, o Aldasa aguantou o tipo ante un rival do potencial do Fundosa e soubo refacerse a un frouxo inicio para remontar e chegar ao descanso con todas as súas opcións de clasificación para as semifinais aínda intactas. Pero todo cambiou tras o intermedio. O Amfiv, moi desacertado durante todo o choque nos lanzamentos dende o tiro libre (7 de 20 no global), non volveu ao partido tal e como finalizara a primeira parte. Iso ante un conxunto que conta nas súas filas con xogadores como Bywater, Chambers ou Pollock se paga cara, moi caro. Especialmente se durante catro ataques consecutivos os vigueses son incapaces de anotar, desperdiciando ata oito tiros libres consecutivos, mentres que os seus rivais non desaproveitaban a oportunidade de abrir brecha e deixar máis que encarrillada a eliminatoria.
O Fundosa Once quixo demostrar dende o inicio que era o favorito e que non quería excesivas complicacións no seu camiño cara ás semifinais. César Iglesias optou de inicio porque os seus xogadores pechasen a zona para evitar que os homes altos do conxunto madrileño conseguisen cómodas posicións baixo o aro. Non obstante, o problema chegou coas pantallas para o lanzamento exterior. Aí, os intentos vigueses para saír ao lanzamento convertíanse en continuacións do bloqueador que facían moito dano ao Aldasa. Por iso, o técnico olívico tivo que solicitar o seu primeiro tempo morto xa que o Fundosa empezaba a conseguir unha importante renda. Iglesias decidiu dar unha volta de rosca á súa defensa, ordenando aos seus xogadores unha presión que, sen ser a toda a pista, si que obrigou os madrileños a acelerar moito máis o seu xogo e a perder máis balóns.
O cambio táctico deu pronto os seus froitos. As recuperacións (19 en total) permitiron ao Aldasa correr o contragolpe e pechar o primeiro parcial sen danos (21-19, min.10), demostrándolle ao seu rival que o camiño cara ás semifinais non ía ser nin moito menos un paseo. De feito, a inercia positiva mantívose durante os seguintes dez minutos. A defensa presionante seguía creando problemas ao Fundosa e ao intermedio todo estaba por decidir (32-30, min.20).
Pero chegou o descanso e con el, o desastre do Amfiv. A posibilidade de dar a campanada nos cuartos de final do torneo do K.O. esfumouse dun plumazo no terceiro cuarto. Catro ataques seguidos desperdiciados dende a liña de persoal, oito tiros libres consecutivos errados son demasiada vantaxe ante un contrincante como o Fundosa. Porque, ademais, os pupilos de César Iglesias xa non podían correr o contragolpe tan doado como antes. Os madrileños reduciron as súas perdas de balón e no ataque estático os vigueses lograban cómodas posicións de tiro pero, unha vez máis, non acertaban co aro.
Esa foi outra das circunstancias que non desaproveitou o seu rival. Porque o Aldasa tirou máis que o Fundosa (48 por 59 en tiros de dous puntos e 8 por 9 en triplos) pero as porcentaxes de acerto foron novamente escasas, moi escasos. Os fallos dende debaixo do aro remataron de condenar un equipo vigués que vía como o choque quedaba sentenciado ao final do terceiro cuarto (55-39, min.30). A única opción pasaba por unha incrible remontada nos últimos dez minutos. Pero non houbo opción. Os lanzamentos seguían sin entrar (2 de 19 para un 32% en tiros de dous puntos; 2 de 9 para un 22% en triplos e 7 de 20 para un 35% en tiros libres) e, por iso, o Fundosa puido gozar dun prácido último cuarto (71-51).
FUNDOSA ONCE - ALDASA AMFIV 71-51
FUNDOSA ONCE: Chambers (21), Terry Bywater (18), John Pollock (12), Muiño (13), Llambi (2) -cinco inicial-, Dani Rodríguez (2),Javier Gómez (2), David Gómez (1), Mingo (-) e Gavira (-).
ALDASA AMFIV: David Rodarte (-), Bernabé Costas (8), Lorenzo Envó (17), David Mouriz (13), Agustín Alejos (4) -cinco inicial-, Julio Vilas (-), Santi Comesaña (-), Moncho Pombo (-), Shawn Russell (7) e Vicky Alonso (2).
PARCIAIS: 21-19, 32-30 (descanso), 55-39 e 71-51 (final).
INCIDENCIAS: Encontro correspondente aos cuartos de final da Copa do Rei de baloncesto en cadeira de rodas disputado no Pavillón Municipal San Pedro de Alcántara de Marbella.