Hai cousas que son difíciles de explicar. O Amfiv pelexou durante trinta minutos de ti a ti na cancha do Amiab. O conxunto de César Iglesias foron mesmo capaz de anotar 25 puntos nos últimos dez minutos. Pero as súas posibilidades de pelexar pola vitoria esfumáranse antes. Nun terceiro período para esquecer. O mellor, para ter moi en conta e que non volva repetirse nunca. Porque a reanudación do choque tras o descanso foi nefasta para os vigueses, que unicamente foron capaces de lograr dous puntos nese terceiro período.
Demasiado regalo para calquera rival na División de Honra de baloncesto en cadeira de rodas e máis se te enfrontas a un conxunto co potencial do Amiab. Porque, ademais, os albaceteños non se relaxaron en ningún momento e abortaron de raíz calquera intento do Amfiv de buscar unha heroica remontada.
De inicio, César Iglesias optaron por unha rotación cos seus tres homes altos -Envó, Avendaño e Alejos- acompañados por Santi Comesaña e Filipe Carneiro. Os vigueses tardaron un pouco en asentarse no campo (5-2, min.3) pero rapidamente engancháronse ao partido da man de Lorenzo Envó. Malia todo, o Amiab tiña a iniciativa no marcador nese primeiro cuarto (21-16, min.10). A mellora do Amfiv foi máis patente no segundo período, con Txema Avendaño asinando o seu mellor encontro da tempada e con Agustín Alejos tamén a un alto nivel, anotando, pasando e correndo. Por iso, os visitantes lograron dar a volta ao marcador e poñerse por diante. E non lograron unha brecha máis ampla porque a presión local empezaba a atragoárselles e a provocar numerosas perdas de balón (29-32, min.17). Non obstante, nos últimos tres minutos os xogadores de César Iglesias encadearon unha serie de inexplicables fallos en boas posicións mentres que Maki e Mineral non perdoaban (37-32, min.20).
Chegou do descanso e despois la desastre. Dez minutos nos que o Amfiv non existiu. A alma, a coraxe, a loita e o sacrificio que caracterizan tradicionalmente a este equipo desapareceron. Baixaron os brazos e deixaron de correr e de facer todas as cousas que lle permitiran estar no partido ata ese momento. Xa non foi só que se fallasen os tiros. É que na maioría dos ataques nin sequera chegaron a lanzar a canastra. Por iso, os vigueses encaixaron un parcial de 15-2 neste terceiro cuarto que complicaba moito a situación (52-34, min.30).
Malia todo, o inicio do último cuarto abría unha porta á esperanza (52-39, min.32). O Amiab pechouna dun portazo e os dez minutos finais convertéronse nun auténtico descontrol. As defensas desapareceron totalmente e o Amfiv demostrou, polo menos, que anotar só dous puntos no cuarto anterior fora un accidente. De nada serviu porque o técnico albaceteño non quería sustos e non permitiu aos seus xogadores afrouxar o máis mínimo, gañando tamén o parcial deste período (28-25) para pechar unha clara vitoria (80-59).
AMIAB - AMFIV 80-59
AMIAB: Harry Brown (11), Luis Cristen (2), Maki (21), Domenech (6), Roberto Mena (17) -cinco inicial-, Vázquez (8), Wayne Boardman (-), Sergio Martínez (5) e Israel Sánchez (10).
AMFIV: Txema Avendaño (14), Filipe Carneiro (-), Santi Comesaña (2), Agustín Alejos (17), Lorenzo Envó (19) -cinco inicial-, Julio Vilas (2), Vicky Alonso (-) e Nick Radovich (5).
PARCIAIS: 21-16, 37-32 (descanso), 52-34 e 80-59 (final).
ÁRBITROS: Valero e Forero. Sen eliminados
INCIDENCIAS: Encontro correspondente á sexta xornada do Grupo 2 da División de Honra de baloncesto en cadeira de rodas.
