Volve a paixón, a emoción, o partido con interese local nunha Babel de países e raquetas en busca dos 2.940 dólares e os 50 puntos WTA para a campioa. Noemi Novo versus Maria Joao Koehler en segunda rolda. Case nada.
Da xeración de 1992 ambas as dúas, Koehler non é ningunha perita en doce, todo o contrario. A sexta cabeza de serie do torneo, que o martes venceu á croata Irena Pavlovic por 5-7, 6-3 e 2-6, é compoñente do equipo de Portugal de Copa Federación, co que ascendeu, e este ano xogou a final do 25.000 dólares de Rabat, perdendo en tres sets contra (6-3, 4-6 e 1-6), alcanzou as semifinais do 25.000 de Mallorca, caendo precisamente contra Iryna Bremond (2-6 e 0-6), e tamén de Casablanca e Cáceres, onde unha croata e unha turca lle cortaron o paso. Na Coruña, a lusa chegou ata onde a deixou o cadro, porque a freou a favorita número 1 en cuartos, a rusa Panova. "Fomos a tres sets e foi un encontro bastante disputado", apunta: 2-6, 6-1 y 6-2.
Koehler, que fala perfecto castelán, vive en Oporto e é a primeira vez que participa no internacional de Vigo, aínda que en categoría sub 12 xa xogou en Samil a Liga Atlántica anos atrás, polo que coñece a superficie dura das pistas viguesas. Novo recordaba que coincidiu con ela nun torneo en Azores hai anos, pero non se enfrontaron. "Quero entrar no top 200 este ano", di a portuguesa, número 262 do mundo e que despois de Vigo vai ter un pequeno descanso ata o Open USA, o seu seguinte torneo. "Encántame Vigo, coa praia ao lado, preto de Oporto ... Se poden desprazar o meu adestrador e a miña familia", apunta.
A número 2 do ránking de Portugal (a unha vive fóra do país) advirte ao afeccionado que, aínda cando Bremond é a principal favorita por clasificación, "o ránking non o di todo. Contra Bremond non xoguei ben, e a cabeza de serie número 2, a húngara Timea Babos, está a facer bos torneos". Dende xuño, Babos gañou as finais de 25.000 dólares de Astaná (Kazajstán) e Stuttgart-Vaihingen (Alemaña) e disputou as semifinais dos 25.000 de Kristinehamn (Suecia) e A Coruña.
Novo chega sen nada que perder, apoiada por unha bancada que xa sabe que a tenista viguesa cumpriu, e sen ningunha presión. Os seus oito puntos WTA e os 490 dólares xa non os quita ninguén. Como ninguén lle pode arrebatar que esta crónica do sexto día de competición entre o cadro previo e a fase final abandone o protagonismo das estranxeiras para darllo a unha xogadora de Vigo.
Dende que en 2003 Raquel Seijo logrou o pase a segunda rolda, ao eliminar nun dramático partido contra esa Diana Costa por 6-7 (2), 7-6 (4) e 7-6 (8), ningunha viguesa chegara tan lonxe. De feito, en aquel momento era un torneo de 10.000 dólares; dende 2006 a dotación en premios é de 25.000 e o trofeo é a Copa Novacaixagalicia. E nesas circunstancias Novo é a primeira viguesa.
Bremond chegou, viu, sufriu, suou e venceu. A francesa de orixe bielorrusa, nacida en Minsk en 1984 e que reside en París, xogou o seu primeiro encontro en pista dura dende hai tres meses. Despois de vinte e un partidos sobre terra e dous en herba, Bremond, de apelido Kuryanovich ata xaneiro pasado, salvou o escollo de Victoria Larriere, outra francesa, as primeiras de cambio. Pasouno mal ata que deu coa tecla axeitada, pero avanza rolda despois de necesitar tres sets e 140 minutos de partido, vencendo por 5-7, 6-2 e 6-4.
De saque potente, como o seu drive, esta xogadora de 1,74 de estatura atopou cunha rival guerrilleira, que este ano venceu en Tenerife, Alcobaça e Valladolid e que é a 329 do mundo. Pero a 116 suou, e non só pola calor, para gañar. Larriere rompeulle o saque no terceiro xogo (1-2), perdeu o seu (2-2) e tivo capacidade para facerse co servizo rival de novo (2-3). Bremond enfadábase co seu xogo e a súa adversaria salvaba o saque propio (2-4). Iryna logrou empatar (5-5), pero no intercambio de golpes pasábase de potencia. Larriere, que estivo excelente, conseguía a primeira manga (5-7).
Na segunda, a historia cambiou. No cuarto xogo, Bremond asentouse e nos longos intercambios de golpes xa saíu gañadora, con moitos erros non forzados da súa adversaria. Catro xogos seguidos gañados, con dúas rupturas de saque e parecía todo listo. Larriere aínda tivo tempo para romper o saque rival no sétimo xogo, pero pouco máis (6-2).
O desempate ofreceu bos puntos e grande igualdade. Como no anterior, Bremond se colocou 3-1 rompendo o saque de Victoria, que a pifió cunha dobre falta inoportuna. ¿Estaba feito? Pois non. Bremond tivo un 40-15 na quinta manga e precipitouse. Iguais. Vantaxe de Bremond e... unha bóla fóra, unha dobre falta e un mal golpe á rede e 3-2.
Larriere xogaba ben dende o fondo da pista, sorprendía con algunha suba esporádica e facía moverse a Bremond (3-3). A igualdade mantíñase (4-4) e no noveno xogo, Victoria dispoñía dun 0-30. Apareceu a mellor versión da primeira favorita, cunha bóla á liña, un mate e un potente saque e 5-4. Aí Larriere gripó motores. Estivo mal, dobre falta incluída, e Bremond tivo dous puntos de partido (15-40) e non fallou no segundo: 6-4.
"Foi moi difícil gañar porque era o meu primeiro partido en pista dura despois de xogar moito en terra e a miña rival, moi nova, é moi boa. Ademais, sempre é complicado xogar contra as francesas", explicou Iryna Bremond á conclusión do partido.
Bremond gañou este ano en Contrexeville e Mallorca (terra), pero tamén soubo gañar en pista dura en China dúas torneos, aínda que en marzo e principios de abril.