Iryna releva a Andrea. Bremond, nada Kuryanovich pero dende xaneiro casada cun francés, toma a testemuña da eslovaca Hlavackova como campioa do torneo internacional de Vigo.
A loura de Minsk impúxose por 7-6 (3), 1-6 e 7-6 (3) á francesa e compatriota Julie Coin en 2 horas e 50 minutos para a final de maior duración. Xunto coa disputada en 2005, as únicas resoltas a tres sets debido ao equilibrio de forzas.
Bremond cumpriu como número 1 do torneo e levou o título, 50 puntos WTA e 2.940 euros de premio nunha tempada na que a xogadora, con residencia en París dende hai seis anos, acumula máis de 80.000 dólares en premios. "Quero estar no Top 100 antes de que remate o ano", sostiña Bremond o día antes da final. Se quere, estará. De feito, vaise a colocar preto da propia Hlavackova (número 109 do mundo) e pode escalar catro ou cinco posicións logo deste domingo.
No complexo deportivo de Samil empezou mal, cedendo o seu primeiro set o mércores contra a tamén gala Victoria Larriere (5-7), pero se plantou na final sen ceder un máis, deixando na cuneta á propia Larriere en tres sets, á ucraína Zakarlyuk, a venezolana Giral, revelación do torneo, e a xaponesa Eguchi en dúas. De novo contra unha compatriota necesitou esgotar os sets para vencer, e fíxoo na morte súbita, pero o conseguiu. En outubro cumprirá 27 anos (unha veterana comparada coa número 1 mundial, a danesa Caroline Wozniacki, que acaba de apagar 21 velas) e pode presumir de ser a outra favorita que gañou en Vigo. Só Hlavackova (2010) tiña feito bo o prognóstico en dez edicións.
Pero Iryna, que en Samil volveu á pista dura logo de tres meses xogando en terra, suou para vencer. Coin, que a primeira ollada non parece ter pinta de xogadora de tenis, enganará ao neófito, pero non aos seus rivais. "Amosou que é unha Top 100", a piropeaba Bremond, aínda suando a mares tras a final. Cun poderoso tren inferior e unha potencia de golpeo tremenda, Julie Coin soubo revolverse contra a perda da súa saque na cuarta manga (3-1). Ata chegar aí puidera romper á súa adversaria no primeiro xogo, pero Bremond salvouse no segundo deuce; logo, dominou o seu saque no segundo, fixo sufrir a Iryna no terceiro e escapóuselle o cuarto cun gran resto da eslava. Non se afundiu: no intercambio de golpes saía case sempre gañadora (3-2). Bremond contraatacou de novo e púxose 5-3 e saque a favor. Nova resposta de Julie (5-5) e entrada do fisioterapeuta para tratar o xeonllo esquerdo de Coin. Unha distensión por un mal xesto na semifinal. Sen máis.
Ambas conservarían o servizo final de forma apertada e resolvendo tras un 30 iguais (6-6), e o set decidiuse no tie-break. Bremond apuntouse un ace, rompeu os dous servizos de Coin, que mandou a bóla á rede e a vantaxe foi suficiente como para gañar 7-3 desperdiciando ata un primeiro punto de set. Como no segundo set en dezaseisavos de Grenoble, cando Iryna Bremond bateuna, a morte súbita era para esta.
Nin con estas se desmotivou a de Amiens. Segundo set: xogo en branco con saque a favor, ruptura do servizo rival cun marabilloso paralelo, fácil defensa do servizo no terceiro xogo... Así ata o 0-5. Se alguén chegou ás bancadas nesta manga pensaría que o título era da xogadora que representou a Francia na Copa Federación, e non de Kuryanovich. Bremond non estaba, enfadábase, e co 1-6 na segunda bóla de set, íase ao desempate.
Esta vez Bremond estaba concentrada. Xogo en branco, opción de ruptura do saque rival, drive mortal para o 2-1, ruptura cómoda no sexto xogo (4-2)... e outra vez Coin esmagando (4-4). Co 6-5, Bremond tívoo: 30-40 mandando á liña un resto sobre o segundo servizo e punto de partido. Coin pelexouno e salvouse cun golpe de revés. Bremond movíaa e tiña o segundo punto de partido. Á rede. A súa rival xa non fallou e o tie-break era un feito. Coin sumaba o 0-1 cun gran intercambio de golpes. Iryna respostaba cando se lle foi o drive a Coin e cun gran punto á liña tras longo cruzamento de paus (2-1). Coin restaba moi mal (3-1) pero se resarcía cun gran drive (3-2) e outro paralelo enorme (3-3). Eran os momentos máis emocionantes porque os acertos superaban aos erros non forzados. Había final. Un afortunado golpe que a rede matou na pista de Coin levou ao 4-3 con saque desta, que pifiaba no 5-3. Estaba feito. Coin mandaba un golpe a media pista que Bremond non perdoaba e acto seguido, cun gran drive, a de Minsk (7-3) tiña o set, o partido e o título. O público, que encheu a pista central, despedía á campioa cunha gran ovación.
Iryna Bremond gañou este ano dous torneos na China sobre pista dura (Kunming, de 25.000 dólares, e Wenshan, de 50.000), e dous sobre terra en España (Mallorca, 25.000) e Francia (Contrexeville, 50.000 dólares). O de Vigo é o decimotercer ITF individual que vence na súa carreira. Para Coin foi a súa primeira final de 2011.
Entrega de premios
Na entrega de premios, Bremond dedicou en castelán un "boas tardes" ao público, felicitou á súa adversaria polo partido realizado e asegurou que "me gustaría volver" o vindeiro ano. Coin falou en español para dar "moitas grazas a todos, ao meu adestrador e aos afeccionados franceses que viñeron" e felicitou a Iryna polo título.
Abel Caballero, alcalde da cidade, fixo entrega dos trofeos de campioa e subcampioa, dirixiuse ás dúas xogadoras en inglés para aplaudilas polo gran partido realizado e felicitou especialmente á campioa. Ademais, dixo ao público que este fora "un gran torneo" e agradeceu o seguimento que lle deron os afeccionados ao tenis. Estivo acompañado pola primeira tenente de alcalde, Carmela Silva, o concelleiro de Deportes, Manel Fernández, e o vicepresidente económico da FGT, José Mosquera.
Declaracións de Bremond
Tras o encontro, Bremond, que está adestrada por Norbert Palmier (tamén dirixiu a outra gañadora do ITF de Vigo, a francesa Olivia Sanchez), manifestou que "foi unha final moi dura e Coin demostrou que é unha Top 100 logo da súa lesión. Coñeciámonos de xogar antes e foi moi difícil vencer".
Bremond explicou o duro 1-6 do segundo set: "Perdín a concentración e non xoguei ben mentres que Julie facíao agresivo, pero logo volvín concentrarme no xogo". Ademais, apuntou unha anécdota: "Durante esta semana Coin foi a miña compañeira de habitación no hotel oficial do campionato". Este ano, Bremond leva oito vitorias e dúas derrotas contra xogadoras do seu país.
Agora adicará tres semanas "a descansar", sen torneos, e a prepararse para a fase clasificatoria do Open USA, en Nova York desde o vindeiro día 23.
No complexo deportivo de Samil empezou mal, cedendo o seu primeiro set o mércores contra a tamén gala Victoria Larriere (5-7), pero se plantou na final sen ceder un máis, deixando na cuneta á propia Larriere en tres sets, á ucraína Zakarlyuk, a venezolana Giral, revelación do torneo, e a xaponesa Eguchi en dúas. De novo contra unha compatriota necesitou esgotar os sets para vencer, e fíxoo na morte súbita, pero o conseguiu. En outubro cumprirá 27 anos (unha veterana comparada coa número 1 mundial, a danesa Caroline Wozniacki, que acaba de apagar 21 velas) e pode presumir de ser a outra favorita que gañou en Vigo. Só Hlavackova (2010) tiña feito bo o prognóstico en dez edicións.
Pero Iryna, que en Samil volveu á pista dura logo de tres meses xogando en terra, suou para vencer. Coin, que a primeira ollada non parece ter pinta de xogadora de tenis, enganará ao neófito, pero non aos seus rivais. "Amosou que é unha Top 100", a piropeaba Bremond, aínda suando a mares tras a final. Cun poderoso tren inferior e unha potencia de golpeo tremenda, Julie Coin soubo revolverse contra a perda da súa saque na cuarta manga (3-1). Ata chegar aí puidera romper á súa adversaria no primeiro xogo, pero Bremond salvouse no segundo deuce; logo, dominou o seu saque no segundo, fixo sufrir a Iryna no terceiro e escapóuselle o cuarto cun gran resto da eslava. Non se afundiu: no intercambio de golpes saía case sempre gañadora (3-2). Bremond contraatacou de novo e púxose 5-3 e saque a favor. Nova resposta de Julie (5-5) e entrada do fisioterapeuta para tratar o xeonllo esquerdo de Coin. Unha distensión por un mal xesto na semifinal. Sen máis.
Ambas conservarían o servizo final de forma apertada e resolvendo tras un 30 iguais (6-6), e o set decidiuse no tie-break. Bremond apuntouse un ace, rompeu os dous servizos de Coin, que mandou a bóla á rede e a vantaxe foi suficiente como para gañar 7-3 desperdiciando ata un primeiro punto de set. Como no segundo set en dezaseisavos de Grenoble, cando Iryna Bremond bateuna, a morte súbita era para esta.
Nin con estas se desmotivou a de Amiens. Segundo set: xogo en branco con saque a favor, ruptura do servizo rival cun marabilloso paralelo, fácil defensa do servizo no terceiro xogo... Así ata o 0-5. Se alguén chegou ás bancadas nesta manga pensaría que o título era da xogadora que representou a Francia na Copa Federación, e non de Kuryanovich. Bremond non estaba, enfadábase, e co 1-6 na segunda bóla de set, íase ao desempate.
Esta vez Bremond estaba concentrada. Xogo en branco, opción de ruptura do saque rival, drive mortal para o 2-1, ruptura cómoda no sexto xogo (4-2)... e outra vez Coin esmagando (4-4). Co 6-5, Bremond tívoo: 30-40 mandando á liña un resto sobre o segundo servizo e punto de partido. Coin pelexouno e salvouse cun golpe de revés. Bremond movíaa e tiña o segundo punto de partido. Á rede. A súa rival xa non fallou e o tie-break era un feito. Coin sumaba o 0-1 cun gran intercambio de golpes. Iryna respostaba cando se lle foi o drive a Coin e cun gran punto á liña tras longo cruzamento de paus (2-1). Coin restaba moi mal (3-1) pero se resarcía cun gran drive (3-2) e outro paralelo enorme (3-3). Eran os momentos máis emocionantes porque os acertos superaban aos erros non forzados. Había final. Un afortunado golpe que a rede matou na pista de Coin levou ao 4-3 con saque desta, que pifiaba no 5-3. Estaba feito. Coin mandaba un golpe a media pista que Bremond non perdoaba e acto seguido, cun gran drive, a de Minsk (7-3) tiña o set, o partido e o título. O público, que encheu a pista central, despedía á campioa cunha gran ovación.
Iryna Bremond gañou este ano dous torneos na China sobre pista dura (Kunming, de 25.000 dólares, e Wenshan, de 50.000), e dous sobre terra en España (Mallorca, 25.000) e Francia (Contrexeville, 50.000 dólares). O de Vigo é o decimotercer ITF individual que vence na súa carreira. Para Coin foi a súa primeira final de 2011.
Entrega de premios
Na entrega de premios, Bremond dedicou en castelán un "boas tardes" ao público, felicitou á súa adversaria polo partido realizado e asegurou que "me gustaría volver" o vindeiro ano. Coin falou en español para dar "moitas grazas a todos, ao meu adestrador e aos afeccionados franceses que viñeron" e felicitou a Iryna polo título.
Abel Caballero, alcalde da cidade, fixo entrega dos trofeos de campioa e subcampioa, dirixiuse ás dúas xogadoras en inglés para aplaudilas polo gran partido realizado e felicitou especialmente á campioa. Ademais, dixo ao público que este fora "un gran torneo" e agradeceu o seguimento que lle deron os afeccionados ao tenis. Estivo acompañado pola primeira tenente de alcalde, Carmela Silva, o concelleiro de Deportes, Manel Fernández, e o vicepresidente económico da FGT, José Mosquera.
Declaracións de Bremond
Tras o encontro, Bremond, que está adestrada por Norbert Palmier (tamén dirixiu a outra gañadora do ITF de Vigo, a francesa Olivia Sanchez), manifestou que "foi unha final moi dura e Coin demostrou que é unha Top 100 logo da súa lesión. Coñeciámonos de xogar antes e foi moi difícil vencer".
Bremond explicou o duro 1-6 do segundo set: "Perdín a concentración e non xoguei ben mentres que Julie facíao agresivo, pero logo volvín concentrarme no xogo". Ademais, apuntou unha anécdota: "Durante esta semana Coin foi a miña compañeira de habitación no hotel oficial do campionato". Este ano, Bremond leva oito vitorias e dúas derrotas contra xogadoras do seu país.
Agora adicará tres semanas "a descansar", sen torneos, e a prepararse para a fase clasificatoria do Open USA, en Nova York desde o vindeiro día 23.
